Od wyborów prezydenckich upłynęły ponad trzy tygodnie. Po pełnym napięcia wieczorze wyborczym i ostatecznym, oficjalnym komunikacie PKW dowiedzieliśmy się, że stosunkiem 50,89:49,11 (proc.) zwyciężył Karol Nawrocki z Rafałem Trzaskowskim. To niecałe 370 tys. głosów różnicy. Mało i dużo... U jednych jednak euforia, u drugich zawód. 

I przyszedł był waćpan Kupała świętojański we wianku, kimkolwiek ci on, i wraz z nim letnia pora przyszła. I tedy weseli się serce człeka i weseli się dusza, albowiem zaprawdę czas to roku pańskiego każdego najlepszy.

Historię Polski mógłby ktoś opisać jako ciąg różnych nieporządków, przetykanych okresami (względnych bardzo) porządków czy ładów. A nawet określenie "ład polski" nie kojarzy się najlepiej, jak pamiętamy z czasów premierostwa Mateusza Morawieckiego. To taki nadwiślański oksymoron.

Przy trasie prowadzącej do Płocka, między Drobinem a Bielskiem, tam gdzie niedawno szalała niszczycielska nawałnica, leży niewielka miejscowość Łęg Probostwo – dawniej zwana Łęgiem lub Wielkim Łęgiem – stanowiąca, wraz z kilkoma przysiółkami i pobliskimi wsiami, najstarszą siedzibę rodu Dołęgów.

Wybory prezydenckie wyzwoliły kolejną porcję złych emocji w społeczeństwie. Utrwaliły, a nawet zaostrzyły dotychczasowe podziały, spowodowały wzrost popularności istniejących już partii prawicowo-nacjonalistycznych, a także zapoczątkowały początek „prawdziwej” lewicy – Czerwonych Korali Joanny Senyszyn.

I nastał kres, jako napisano w piśmie, a słowo jego ciałem się stało. I ujrzały światło lęki nasze największe i przeze roków wiele skrywane, trwogę i zgrozę niechybnie obnażywszy. I przyszła zgryzota i lament i łamanie rąk. Wiedzieli my, iże dzień ten nadejść musi, jeno łudzili my się, iże nie natenczas jeszcze.