W miniony piątek 13 grudnia w kościele parafialnym w Szelkowie cała Polska żegnała Ryszarda Poznakowskiego, znanego muzyka, współzałożyciela zespołu Trubadurzy, legendy polskiej sceny muzycznej minionego półwiecza, związanego z Magnuszewem Dużym, niewielką wsią w powiecie makowskim.

5 grudnia 2024 roku niejaki Jan Kanthak, poseł na sejm RP (zapamiętajmy to nazwisko i datę!) wylał na ziemię kubek kawy uprzednio zakupiony na stacji Orlenu. Zdarzenie to przejdzie do historii jako „kawka Kanthaka” i być może stanie się początkiem wielkich zmian, rewolucji, zamieszek, politycznego trzęsienia ziemi* (*niepotrzebne wyrzucić, stosowne dopisać) w naszym kraju. 

W polskiej polityce sezon świąteczny zaczął się wcześnie od obowiązkowej i nieodzownej wymiany niekoniecznie chcianych prezentów oraz życzeń. Te ostatnie nie są kwieciste i sprowadzają się do lapidarnych słów: „będziesz siedział". Strona rządowa obiecuje to opozycji, a ta z jeszcze większą pasją to życzenie odwzajemnia. Nie brzmi to po chrześcijańsku, ale pamiętajmy że podobne „życzenia" były składane przez długie już lata, bez jakichkolwiek penitencjarnych konsekwencji, możemy więc przyjąć że mamy sytuację jakby żywcem wyjętą z filmu "Sami swoi", gdzie Kargul i Pawlak także pyskowali wojowniczym tonem, a potem okazywało się, że to tylko taki kulturowy obyczaj.

W ostatnim felietonie wędrowałem śladami Mazowszan studiujących w protestanckich gimnazjach akademickich w Elblągu i Toruniu. Dziś chciałbym tę wędrówkę kontynuować, ale tym razem śladami żaków studiujących w stolicy dawnej ziemi chełmińskiej, czyli w Chełmnie nad Wisłą.

Jest w Polsce uczelnia, która pojednała polityków z przeciwnych obozów, prawicę z lewicą, PO z PiS -em, Trzecią Drogę z Konfederacją. To Collegium Humanum, prywatna akademia, w której łatwo i szybko można zdobyć potrzebny dyplom i tytuł. Tylko trzeba „trochę” zapłacić.

Rząd Prawa i Sprawiedliwości wprowadził pojęcie "pedagogiki wstydu" i szermował nim do znudzenia. Nigdy mi się to nie podobało. Jest to frazeologizm nasycony fałszem.