1000 lat temu, prawdopodobnie w okolicach świąt Wielkiej Nocy odbyła się koronacja króla Polski Bolesława I, zwanego Chrobrym. O tym wiekopomnym zdarzeniu pisali przy różnych okazjach kronikarze, apologeci (pochlebcy), krytycy, historycy, politycy i...”T-raperzy znad Wisły”.

Zaprawdę powiadam wam, łba boleści okrutne. Kara to boska wszakże za grzech główny pode numerem piątem obwieszczon, a ze wtórej części szczególnem uwzględnieniem. Ach, jakiż miły duszy mej napitek ów był dnia wczorajszego! Ach, jakiż paskudny natenczas się jawi... Cóż żem widział w trunku owym, we łbie się dnia dzisiejszego mieścić nie zdoła. Klnę się przeto, iż póki żyję, świństwa owego spożyć już nie raczę.

Każde święta to świetna okazja by wzbić się w wyższe rejony mistyki i transcendencji. Ale tylko szansa. Gdy przyjdą goście i dzieci zaczną się nawoływać, szanse spadają do zera, radosny gwar wypełni wszystkie pomieszczenia domu. Dlatego lubię wstawać wcześnie i zanim zacznie się świąteczna krzątanina, jak mały chłopiec umykam na poddasze, bo tam jest moje prawdziwe sanktuarium. Świątynia dumania. Tam mi się myśli najlepiej.

Dzień świętego Wojciecha (23 kwietnia) to święto patronalne wielu parafii i kościołów na północnym Mazowszu. Jednak wśród miast w tej części Mazowsza tylko dwa spośród nich w tym dniu świętują uroczystość swojego patrona, czyli świętego Wojciecha, a mianowicie Serock i Mława, a na ich herbach widnieje postać świętego męczennika.

Dwa miesiące temu pisałem w tym miejscu o chętnych do startu w wyborach prezydenckich („Parszywa 12-tka”). Dzisiaj muszę się poprawić – nie dwunastka, a siedemnastka. 
17 kandydatów przyniosło co najmniej 100 tys. podpisów do Państwowej Komisji Wyborczej i tym samym może przystąpić do I tury wyborów na urząd prezydenta RP.

I minęło roków tysiąc, jakoby z bicza strzelił. Jakoby wczoraj to było, kiedy Bolko na tronie zasiadał i królestwo nastało w najjaśniejszej Rzeczypospolitej. Ni się człek obejrzał, a tu millenium stuknąć raczyło ni stąd, ni zowąd.